A) Quyosh qoq tikkaga kelgach, havo shunday isiydiki, kishi chidab tura olmaydi.
B) Bahor kelganda, daraxtlar kokarib, gullar ochiladi.
C) Gofir eshikni ochdi-yu, uy egasi yaxshi tanib olguncha, sargish tishlarini korsatib, iljayib turdi.
D) Men senga shunday bir chopqir ot berayki, boshqa otlar yarim yolga borguncha, sen Isfahonga yetasan.
E) Kim oylasa ona yerini, vatanim deb kirn mehnat qilsa, shu baxtiyor xalq taqdirini ozi uchun taqdir deb bilsa, unda inson fazilati bor.